Beeldhouwen met hout, steen en groen (in Dutch)

Tuin- en landschapsarchitectuur staat onder de druk van grafische hoogstandjes; harde platte vlakken en lang doorlopende gecreëerde lijnen.
Waar het eerst een zoektocht was hoe vormgegeven functies binnen een groene oase te passen is de tuin- en landschapsontwerper nu op zoek naar de optimale verhouding tussen verticale en horizontale harde lijnen en vlakken waar groen slechts als decoratie toegevoegd wordt. Je kunt je afvragen of je gelukkig wordt van het bedenken van deze veelvuldig repeterende, bijna industrieel vormgegeven ruimten.
De muzikant, schilder, beeldhouwer, architect, allemaal hebben we de drang om de wereld mooier te maken. Al deze creatieven doen geweldig hun best om zijn/ haar taal harmonieus, onderwijzend en leesbaar over te brengen en een rol te spelen in het geheel, het alom.
De tuin- en landschapsarchitect heeft een extra fenomeen in zijn gereedschapskist, wat slechts enigszins te omvatten is met de term natuur. Een ingrediënt waardoor zijn beeld een aldoor ontwikkelend kunstwerk is en waar door de jaren heen de uitgroei van beplanting, gestuurd of niet gestuurd, een steeds weer andere verhouding zoekt met elkaar, met harde materialen en water.

De huid van een tegel, een trede, hout, de spiegeling van water, hier is de uitdaging om de texturen, de verdichting en transparantie van bladeren, takken, bloemen, stammen etc, elk seizoen weer anders te laten inspelen op elkaar. Schaduw als gefilterde lichtval, water in beweging, het ruisen van riet, de geur van de bloem, het fijngewreven blad.
Kijken en ervaren wat de uitgroei van de planten werkelijk verteld betekent deze begrijpen in zijn interactie in het project, het schrijft zijn eigen verhaal en de synergie en harmonie wordt door ieder (onbewust) ervaren. Er zijn herkenningen, soms van een verleden, of een metafoor naar een muziekstuk, een schilderij. Het verbindt dode materialen met levende, één en één is drie, de ziel is voelbaar aanwezig en brengt de rust doordat de beplanting een vertrouwde ontwikkeling doormaakt, soms verfijnd, dan weer charismatisch, sculpturaal.
Tuin- en landschapsarchitectuur gaat over ervaren; bewust zijn in het moment, oergevoelens, herinneringen naar je kindzijn . Vraag een willekeurig persoon naar z’n kindertijd en het wordt altijd een groen verhaal. De hagen en boom op het pleintje, het hutje in de tuin bij Opa, de klimroos bij de voordeur waar de geur je tegemoet kwam, het grasveld waar je boterbloemen en margrieten plukte en gemaaid een balletje ging trappen.