bandwilg

Met alle soorten en eigenschappen van de Salix- familie kun je rustig een boek vullen, van Kruipwilg tot Knotwilg en Treurwilg. Vele familieleden zijn werkelijke schoonheden met grote voordelen als gemakkelijke groeier, karakteristieke vormen, in vele situaties toe te passen en te combineren met andere planten in tuin, park, landschap, dorp en stad.

Één onterecht onbekende van deze wilgenfamilie is de bandwilg, de Salix sacchalinensis Sekka. ‘Band’ verwijst hier naar een fasciatie van takken, deze kitten als het ware aan elkaar. Dit komt bij meerdere soorten planten voor zoals de Veronicastrum v. Fascination , Boterbloem en Lespedeza thunbergii, overigens niet in de takvorm maar bloemvorm. Op de glanzende, mahoniebruine verkleefde takken liggen de witzilveren katjes. Dit is in het vroege voorjaar voordat het blad gevormd is en de struik z’n gracieuze en grillige uiterlijk laat zien.

Het wordt een forse struik van zo’n 4 meter hoog en net zo breed en leent zich voor een solitair die water verbindt met land. Een ontmoeting hierin van een ontworpen lijn met of zonder functie kan een gelukkig huwelijk zijn. De wilgen die waterminnend zijn hebben ook waterwortels dwz dat waar de takken het water raken zich wortels vormen op de ogen (knoppen). Ook dit levert een prachtig cadeautje op; als de zon in het water schijnt zie je de balijnen onderaan de stam hangen.

Deze bandwilg is op de goeie plek, door snoei wat geholpen door een creatief, herkenbaar als een zichzelf knedend kunstwerk bevriend met land en water.

 

luc engelhard