bezoek aan open huis Mobach Keramiek
Zaterdag in het open huis geweest van Mobach Keramiek www.mobach-keramiek.nl een bedrijf dat al 123 jaar het keramiek tot een kunst verheft.
Als ik m’n auto op de Kanaaldijk zet, zie ik aan m’n rechterkant de prachtige oude voorgevel achter de fraai aangelegde tuin. De bomen zijn oud en hebben allen een respectvolle plek, waardoor de tuin een werkelijke synergie heeft met het historische monumentale pand. De inrichting van deze tuin heeft z’n doel om meerdere decoraties toe te laten, een expositie; daar kom ik straks op terug.
Op de gevel zijn meerdere tegeltableau’s gemaakt die herinneren aan vroeger tijden en daar zie en voel ik al de creativiteit van de bedenkers en makers van dit bijzondere werk.
Gretig naar vakmanschap en kunst loop ik naar binnen en voorbij de koffie- en gevulde koekgeur ben ik gefascineerd door een gemetselde oven uit 1913 die in tact gelaten is en waar ik me de bakkende oranjerood-gloeiende klei kan inbeelden. Daaromheen staan oude stukken, het eigen museum, waar je de voorliefde van de Jugendstil in sommige potten en schalen kunt herkennen. Doorschuifelend (het was behoorlijk druk) kom ik in een grote ‘showroom’ waar bijzonder en meest recent werk staat geëxposeerd.
Niet alleen het echte Mobach-werk maakt een geweldige indruk op me maar ook hoe er gedecoreerd is; zodanig dat het werk één wordt met de ruimte en zelfs een beweging naar buiten maakt.
Een ruimte verder zijn de kleinere werkstukken met voldoende tussenruimte uitgestald op de planken van stellingen. Ik geniet van de verschillende karakters van de schalen en potten; degelijk gegrond als een olifantenpoot, zwierig als een rok in de wind, schilderachtig met mooi kleurgebruik als een van Gogh, kordaat gedrongen en krachtig.
Naar boven de trap op komt de geur van de klei op me af en zie de pottenbakkers kneden en draaien. Het gaat er niet zo wild aan toe als Camille Claudel in de film maar meer met een trefzekerheid. Ieder werkt aan een eigen serie maar elke pot of schaal wijkt ietwat af van de ander doordat het met de hand gemaakt word. Ook dát maakt dit werk juist zo bijzonder; het is familie van elkaar maar steeds net even anders omdat het met de hand gemaakt is.
In de ruimte daarna tref ik nog een noeste arbeider achter de pot die hij net geglazuurd heeft. Hij verteld me dat het glazuur aan de buitenkant door Mobach zelf ontwikkeld word volgens een familierecept. “Het is een geheim recept dat verder niemand heeft.” Door gemalen glas, zilver, ijzer en koper te smelten worden de verschillende kleuren gecreëerd. “In de loop der jaren is dat een steeds belangrijker proces geworden. We onderscheiden ons met een levendig glazuur.”
Er zijn meerdere bedrijven als Mobach die als hoofdproduct kunstzinnige monumentale potten en schalen maken. Atelier Vierkant http://www.ateliervierkant.com/ en Domani http://www.domani.be/collections uit België en het Italiaanse Ugo Poggi http://www.poggiugo.it/ Absoluut de moeite waard om even te Googelen.
atelier vierkant
domani
Nou gaf ik hierboven aan dat ik nog terug zou komen op; ‘De inrichting van deze tuin heeft z’n doel om meerdere decoraties toe te laten, een expositie’. Voor je eigen tuin is dat toch wat anders. Even daargelaten dat bijna ieder op z’n eigen stekkie altijd wat gevonden voorwerpen heeft en dat graag uitstalt… Bedenk dat een met aandacht, liefde en zorg uitgezochte pot of schaal is altijd een aanwinst is. Je hebt meerdere fraaie potten en/of schalen met hun krachtige uitstraling nodig in een mindere of slecht ontworpen tuin zodat deze de hoofdrol overnemen en verfraaien én daardoor de onevenwichtigheid verbloemen.
Beter is;
Door slechts een enkele pot of schaal kan de schoonheid van een goed ontworpen tuin nog meer ontsloten worden, beiden versterken elkaar.
afbeeldingen van mobach-keramiek.nl, architecturaldigest.com en domani.be
