De tuin betekent wat voor je

De start naar een mooie bijzondere tuin, het maken van een plan, is een verbindend boeiend proces met elkaar. Die inzet geeft alle vertrouwen in het volwassen worden van de tuin.

Ieder idee heeft zijn eigen verhaal
De klant en meerdere collega’s zijn benieuwd hoe de ideeën ontstaan, hoe deze opgebouwd worden. Ieder object/idee heeft natuurlijk zijn eigen verhaal, helemaal van zichzelf, maar als hoofdwaarde geldt dat het object/idee altijd met z’n plek verbonden is door groen.

De sfeer; een vanzelfsprekende bijzonderheid
Onze eigen plek in de polder van Kockengen wordt nogal eens bezocht. Van bezoekers hoor ik ; paradijselijk, verbindend, verrassend, buitengewoon. Het is hier niet zozeer de tuin die je zelf wilt, maar het is de sfeer; een vanzelfsprekende bijzonderheid. Samengaan van groen in diverse vormen, inspelend op gebouw, ruimte en detail. Groen inspelend op elkaar, van wilde Meidoorn tot verstrooide groepen Margrieten in gras. Borders waar niet alleen bloei maar ook de eigenschappen als het uitlopen van de planten, het type blad, horizontalen en verticalen en het winterbeeld boeiend is.

Een eerste gesprek is open
Het wordt hierdoor al enigszins een vertrouwde opstart voor een mooi project. De start is een mooi moment, voor groenarchitect en klant altijd een beetje spannend. Niet gek, je gaat bij elkaar naar binnen kijken, hoe ervaar je de dingen, wie/wat is belangrijk bij ieder. Het krijgen van ideeën en het vertalen van een situatie die je treft begint direct bij het eerste bezoek. Vaak een boeiend begin. De opdrachtgever en wat er om hem/haar heen speelt heeft een grote rol. Ieder heeft z’n geschiedenis en huidige toestand en wat is er zichtbaar op die eigen plek van hen. Wat is daar zelf gecreëerd; interieur en kunst, en exterieur, groen en natuur, wat is de sfeer van plekken. Het is een kunst om dat op te pikken en te duiden. Waardevol, want ontwerpend wordt er straks steeds weer even met je mee gekeken.

Het eerste gesprek is open; je bent jezelf en alles mag binnen komen. Een tweede bezoek ben je alleen, niemand om je heen, (nog eens) opmerken wat je ziet, wat je voelt en ervaart. De tijd nemen om het verborgene te ontdekken, niet gestoord door input van anderen. Bewust vertalen van de bestaande waarde, ook de waarde van de aanwezige materialen en beplanting. Om in het ontwerp een ‘diepere laag’ te bedenken is zo’n tweede bezoek onmisbaar. De gesprekken zijn over de tuin en nog veel meer gegaan; de vakantie, een feestje of opstootje bij de buren, een schilderij, mooi, maar niet helemaal hangend op een goede plek vinden we samen.

Driedimensionale maten inschatten
De dagen erna komt de situatie en de gesprekken meerdere malen terug. Er vormt zich al een beeld welke kant het op zou kunnen gaan. Is er al in harde (stenen, staal) en halfharde (grind, hout) materialen te denken. Wat past er als huid van deze materialen. Plekken van bomen, waar mogen deze groter worden of is kleiner beter. Opmerken van schaduw en het straks maken van schaduw voor bladplanten, waar wordt het heet, waar is hoog licht, waar is het vochtig en waar droog. Driedimensionale maten inschatten. Zijn er zichtlijnen die versterkt of beter afgezwakt moeten worden.

In vorm en ruimte denken
Het lijkt dat je eerst naar de grote lijnen kijkt; waar gaan we zitten, waar komt het gras, wat zijn de kijklijnen. Beter is om eerst nog in vorm en ruimte te denken. Niet makkelijk omdat je geprogrammeerd bent in functies. Terras, pad naar de voordeur, parkeerplaatsen, plek om te voetballen en ‘ze willen graag een vijver’. Door het vlak met z’n bestaande waarde (bomen, beplanting, belending) en ruimte in eerste instantie een vrije tekening te maken, zonder directe functies, waar je ook driedimensionaal vertaald, ontstaan er ideeën en toepassingen die anders verborgen blijven.

De vertaling van deze vrije tekening naar een goed ontworpen tuin gaat vooral ook naar eenvoudige en meer bijzondere details, het zijn verrassingen die niet allemaal direct opvallen. Door het jaar zijn ze anders door licht, donker en door wisselende seizoenen. De ‘geraffineerde’ ideeën, ingetogen, zijn alles behalve prominent, je gaat ze zien, beleven, door in de tuin te wonen.

Een goede tuin is tijdloos
De vaste planten zijn elk jaar weer een nieuw spel van kleur, blad en structuur. Grote en kleinere groepen, en gemixt, verstrooid door elkaar. De struiken en bomen zijn de ruggengraat, de achtergrond en interactie van/met de vaste planten. Daarnaast zijn ze het silhouet van de winter en het vroege voorjaar.

De beplanting, in dynamiek met het huis en de schuur en in harmonie met elkaar en z’n omgeving. Van dag tot dag en jaar na jaar boeiend, tijdloos.

Zo’n tuin betekent wat voor je.

luc engelhard